Ons persoonlijke verhaal
Onnodige intakes, overdrachten en wachtlijsten zijn frustrerend voor ouders van kinderen met autisme. Omdat zorg vaak niet onder een dak wordt aangeboden, is op- en afschalen vaak niet mogelijk. Dus als we het beste uit kinderen willen halen, moeten we samenwerken.
In plaats van te kijken naar wat nodig is, zijn we veelal bezig met indekken op papier. De problemen lijken hierdoor niet te bestaan, maar worden op termijn groter en wél zichtbaar – met schrijnende gevolgen voor kinderen, gezinnen en maatschappij. Dat is jammer, want hierdoor blijven kansen en ontwikkelmogelijkheden voor kinderen en jongeren met autisme liggen. ‘Het systeem’ is te dominant en stelt je niet in staat om het praktisch vorm te geven.
“Wij zetten onze expertise in – als nodig ook buiten de reguliere kaders – om de kinderen en jongeren te geven wat ze nodig hebben.”
Wat klinkt dat logisch. En dat is het ook. Niet grote modellen, systemen en controles moeten leidend zijn, maar samen de focus leggen op dat waar kinderen, jongeren en gezinnen wat aan hebben. Wij zien graag alle hulp onder een dak georganiseerd en vormgegeven met de juiste partners, omdat we allemaal onze eigen unieke inbreng hebben.
Wij zetten onze expertise in – als nodig ook buiten de reguliere kaders – om de kinderen en jongeren te geven wat ze nodig hebben. Op termijn werken we samen toe naar een situatie waarin de vraag centraal staat. Niet op papier, maar in de praktijk.