Lees hier het persoonlijke verhaal van een vader en moeder die iets geloofden dat je nog niet kon zien. Robin & Dineke Hartman zijn de grondleggers van autismehuis en hebben een diepgeworteld verlangen om de zorg voor kinderen en jongeren met autisme te verbeteren.

‘Mevrouw, uw zoon Thomas heeft autisme met een verstandelijke beperking’, luidde de diagnose. Een klap in je gezicht en toch ook een gevoel van opluchting. ‘De toekomst kleurt somber. De kans dat hij voor zichzelf kan zorgen is klein, dus uit huis plaatsen zou  goede optie zijn’, werd er zowat in een adem achteraan gezegd.

Ik zat daarna alleen in de auto naar huis, met een hoofd vol zorgen en een hart vol verdriet. Onvoorstelbaar dat ons kind en zijn bijzondere situatie in de algemene rol van ‘kind met autisme’ werd gedrukt. Maar in ons hoofd hoorden we Thomas’ stem: ‘Geef me tijd, ruimte en heb me onvoorwaardelijk lief’. Hij liet weinig gewone ontwikkeling zien. Zo kon hij op vierjarige leeftijd nog niet lopen en hij kende maar een paar woorden die alleen wij verstonden.

Hadden we het verkeerd gevoeld en wilden we de diagnose gewoon niet aanvaarden? Toch hadden we wel kleine veranderingen gezien. Hij kon met zijn net 4 jaar al lezen, wat volgens de professionals onmogelijk was: wij zagen dingen die we wilden zien. We hadden geen idee wat we aan moesten met de diagnose, maar uithuisplaatsing was zeker geen optie. Ik stopte met werken om me fulltime op Thomas en de oplossing te richten.

Een intensief programma uit de Verenigde Staten sloot aan bij wat we voelden. Helaas werd het in Nederland niet erkend en dus niet vergoed, maar uithuisplaatsing wel! Dat moest anders. Vanuit de basis van het programma keken we naar Thomas’ gedrag, en vulden het aan met elementen uit de “gewone” ontwikkeling van kinderen. Nu, meer dan dertien jaar later, is Thomas 18 jaar en hij zit niet in een zorginstelling! Hij kan praten, leren, lezen, lopen en fietsen, heeft vrienden en zijn VWO diploma behaald.

We geloven in wonderen, maar hier was meer aan de hand. Wat was er gebeurd als we het systeem hadden gevolgd? Een eigen kijk op de ontwikkeling van kinderen met autisme is het fundament geworden van onze organisatie. Wij zetten ons 100% in om het systeem rondom onderwijs en de zorg voor kinderen en jongeren met autisme te verbeteren. De wereld heeft meer Thomassen en niet alle ouders hebben de mogelijkheid te doen wat wij hebben gedaan. Wij delen graag alles wat wij gaandeweg hebben geleerd, want er is zo veel meer mogelijk!